آسانسور چیست؟
آسانسور یا ascenseur (به انگلیسی Elevator یا Lift) واژهای فرانسوی بوده و به وسیلهای که جهت جابهجایی و حمل و نقل عمودی اشخاص یا کالا بین طبقات یک ساختمان استفاده میشود اطلاق می گردد. حرکت کابین آسانسور به وسیله بخش تامین نیروی محرکه آن صورت میپذیرد. یکی از مرسومترین روشهای تامین نیروی محرکه در آسانسورها استفاده از سیستم کششی میباشد. در یک آسانسور کششی اتاقک یا کابین آسانسور به کابلهای فولادی متصل میشود. این کابلها روی یک قرقره شیار دار حرکت کرده و طرف دیگر آنها به وزنههای تعادل متصل میباشد. حرکت این مجموعه به کمک یک موتور الکتریکی صورت میگیرد. علت استفاده از وزنههای تعادل در آسانسورهای کششی کمک به بالا بردن آن میباشد زیرا در غیر اینصورت برای حرکت آسانسور به بالا میبایست از موتورهای بسیار قوی استفاده شود. بدیهی است با توجه به سقوط طبیعی اجسام به سمت پایین، استفاده از این وزنهها مانع بزرگی برای حرکت آسانسور به سمت پایین محسوب نمیگردند. وزن وزنههای تعادل معمولا برابر وزن کابین بعلاوه نصف وزن ظرفیت کابین (هر نفر 75 کیلوگرم) میباشد. به طور کلی اجزای آسانسور یا قطعات آسانسور شامل قطعات مکانیکی آسانسور، قطعات الکترومکانیکی و قطعات الکترونیکی آسانسور میباشند. سیستم مکانیکی آسانسور شامل قطعاتی نظیر کابین آسانسور (Car)، درب طبقات آسانسور (Landing Door)، ریلهای راهنما (Guide Rail)، سیم بکسل (Wire Rope)، گاورنر، پاراشوت و وزنه تعادل میباشند. قطعات الکترومکانیکی نیز شامل موتور آسانسور و درب کابین آسانسور (Car Door) بوده و قطعاتی نظیر تابلو فرمان آسانسور (Control Panel)، شاسی احضار (Operating Panel)، جعبه روزیون، فوتومگنت، مگنت دربازکن و لمینت شالتر تشکیل دهنده قطعات الکترونیکی آسانسور میباشند.
محیط نصب آسانسور از سه بخش تشکیل شده است:
1- موتورخانه آسانسور: جهت نصب موتور و گیربکس و تابلوهای برق و کنترل آسانسور
2- چاه آسانسور (Hoist Way): جهت حرکت کابین و وزنه های تعادل (همچنین نصب ریلها و درها)
3- چاهک (پایینترین قسمت چاه آسانسور): محل نصب بافرها (ضربه گیرها)، لوازم گاورنر سقوط، استقرار سکوی ضربه گیر و ...
|